دانلود فیلم The American Friend 1977 (دوست آمریکایی)

"تام ریپلی" معامله ای خوب با یک جاعل اشیاء هنری کرده است. جاعل نقاشی می سازد و "تام" آنها را می فروشد. اما یک همکار تبهکار دیگر می خواهد "تام" پایش را از این فراتر بگذارد و وارد آدمکشی شود و...

“تام ریپلی” معامله خوبیدر هنر کرده و نقاشی میفروشد . اما یک تبهکار می‌خواهد “تام” پایش را از این فراتر گذاشته و وارد آدمکشی شود ...

تام ریپلی ، که به هنر جعلی می پردازد ، پیشنهاد می کند یک قاب عکس که می داند یک مرد خوب را ساخته است.

تام ریپلی معامله ای خوب با یک جاعل اشیاء هنری کرده است. جاعل نقاشی می سازد و تام آنها را می فروشد. اما یک همکار تبهکار دیگر می خواهد...

تام ریپلی که به هنرهای جعلی می پردازد، قاب عکسی را پیشنهاد می کند که می داند می تواند یک قاتل خوب باشد.

تام ریپلی، آمریکایی که به کارهای هنری جعلی می‌پردازد، در حراجی در هامبورگ توسط قاب‌بردار جاناتان زیمرمن، نادیده گرفته می‌شود. هنگامی که گانگستر رائول مینوت از ریپلی خواسته می شود تا یک رقیب را بکشد، او زیمرمن را پیشنهاد می کند و آن دو، با سوء استفاده از بیماری لاعلاج زیمرمن، او را مجبور می کنند تا یک قاتل شود.

دانلود فیلم The American Friend 1977 (دوست آمریکایی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

کارگردان خوب آلمانی ویم وندرس مسئولیت دوست آمریکایی را بر عهده دارد. (اگر وندرس را نمی شناسید، باید). محیط فیلم به خوبی مدیریت می شود: دریای بندر هامبورگ آلمان، به عنوان یکی از شهرهای بزرگ فیلم نوآر شناخته می شود. به نظر می رسد محیطی دائماً مرطوب و مه آلود است.

دوست آمریکایی ظاهراً دنیس هاپر را بازی می کند، اما اگرچه در فیلم The American Friend به او امتیاز داده شده است، او تقریباً نقشی جزئی و پس زمینه را بازی می کند. واضح است که جالب‌ترین اجرا، به طرز ناامیدکننده‌ای برای ما به نمایش گذاشته شده است، به گونه‌ای که شما را وادار می‌کند که هوس یک صحنه واقعا طولانی را فقط با حضور او در آن داشته باشید. اما در عوض، شخصیت‌پردازی او در بینش‌های کوتاه و کوتاهی اتفاق می‌افتد.

هاپر بار دیگر در یکی از آن نقش‌های فریبنده‌ای که در آن عالی است، به خوبی بازی می‌کند. فیلم - به وضوح می بینید که شخصیت او نامتعادل است - و شما فقط نمی دانید که او در هر لحظه قرار است چه کاری انجام دهد و این به فیلم جنبه پرتنش آن می بخشد. اما فیلم واقعاً روی او تمرکز نمی کند. مشکل اصلی دوست آمریکایی همین است.

برونو گانز (بازیگر خوب سوئیسی) چهره ای است که دوربین بیشترین زمان را روی آن می گذارد. او و هاپر و چند چهره دیگر همگی بخشی از دنیای جعل آثار هنری و قاچاق آثار هنری هستند. اما شخصیت گانز - یک متخصص ترمیم نقاشی - مخفیانه از یک بیماری خونی مرگبار رنج می برد. (بازی او بسیار ضعیف است و می تواند شما را عصبانی و آزار دهد، به خصوص زمانی که می دانید هاپر جایی در اطراف است). ضعف در دستکاری او برای ریسک کردن با گانگسترهایی که با آنها سر و کار دارند. هدف او صرفاً تأمین پول بیشتر برای خانواده اش پس از رفتنش است. (یک دوراهی اخلاقی خوب در دوست آمریکایی وجود دارد: اگر می دانستید که در حال مرگ هستید، آیا قوانین اخلاقی شما تغییر می کند؟)

پاسخ احساسی من به طرح داستان: اساساً یک حس ترس را برانگیخت. دلتنگی در گرفتاری هایی که شخصیت اصلی به آن ها کشیده می شود و کارهایی که باید انجام دهد - که به وضوح بر خلاف قضاوت بهتر او هستند. او تا مرز استقامت اخلاقی و جسمی خود رانده شده است. این یک داستان کاملاً متمرکز است.

که گفته شد، بلافاصله متوجه می‌شوید که خط داستانی فیلم در تکه‌های ریز و پاره‌پیچیده ارائه شده است. این "قطعات" به خودی خود جذاب هستند. آنها به خوبی عکس گرفته اند. آنها گاهی مملو از تنش و جو هستند. و اغلب لحظات فشرده و درهم آمیخته ای از بازیگری دارند.

شیرینی شاعرانه ای نیز وجود دارد که وقتی دو عنصر به ظاهر نامرتبط در نهایت با هم ادغام می شوند و معنا پیدا می کنند. بنابراین، شما می دانید که کارگردان فقط آن را ول نمی کند. زیرا نقوش ریز که در ابتدای فیلم از هم جدا شده اند، دیرتر ظاهر می شوند و معنای خود را کامل می کنند. عالی است.

اما به طور کلی، این تکه‌هایی که به آرامی تحویل داده می‌شوند می‌توانند گاهی اوقات فرد را بی‌قرار کنند. چیزهای زیادی وجود دارد که قابل توضیح نیست. خیلی زیاد است که ما مجبوریم استنباط یا رد کنیم زیرا به سادگی روشن نشده است. هیچ یک از شخصیت ها، و نه روابط ظریف آنها با یکدیگر، به طور کامل به ما داده نمی شود. آن‌ها در همان برق‌های کوچکی آشکار می‌شوند که سبک سازنده‌ای را تشکیل می‌دهد که در کل فیلم استفاده می‌شود.

خط آخر: بسیاری از دیالوگ‌ها به طرز ناامیدکننده‌ای رمزآلود هستند. من فکر می‌کنم اگر با دقت به فیلم برگردید، *می‌توانید* وزن پشت هر تعویض را بفهمید، اما بعد از یک نقطه - وقتی اکشن تمام شد - احساس می‌کنید که مهم نیست. به نظر می رسد وندرس صحنه های طولانی، کاملاً کشیده و غنی از دیالوگ ها را گرفته است، اما سپس به عقب بازگشته و همه را به قطعات کوچک تقسیم کرده است.

این فیلمی است که واکنش های متفاوتی به آدم می دهد. مشخص کردن مجموع مجموع دوست آمریکایی واقعاً سخت است. اساساً یک تریلر است، اما به شیوه‌ای کم و عمداً بی‌حرکت انجام می‌شود. که بدون هیچ حس تنش باقی مانده اید. یا اوج. رابطه عجیب شخصیت هاپر با قهرمان اصلی، چیزی است که واقعاً طعمی را در دهان شما به جا می گذارد. شاید در تمام مدت این هدف بوده است.

در پایان فیلم یک حس آرامش و رضایت وجود دارد، اما بیشتر به این دلیل که هرج و مرج به پایان رسیده است و همه چیز به یک ترتیب صلح آمیز رسیده است. با این حال، من از فیلم لذت بردم و آن را به عنوان ارزش دیدن توصیه می کنم.

یکی از دلایلی که هر طرفدار فیلم باید واقعاً دوست آمریکایی را تماشا کند، فیلم های کوتاه فوق العاده دو تن از کارگردانان کلاسیک هالیوود آمریکایی در دهه 1950 است: نیکلاس ری و ساموئل فولر. این واقعا یک درمان است! فولر در نقش یک گانگستر و ری نقش یک جاعل را بازی می کنند. این دلیل اصلی من برای دیدن دوست آمریکایی بود و خوشحالم که این کار را کردم.

دانلود فیلم The American Friend 1977 (دوست آمریکایی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در سن 32 سالگی، یک ویم وندرس پرکار برای اقتباس از داستان تام ریپلی پاتریشیا هایسمیت با صفحه سلولوئید در هفتمین فیلم خود تلاش می کند، The AMERICAN FRIEND شرکت کننده در مسابقه اصلی کن دریافت می کند و دنیس هاپر در نقش تام ریپلی میانسال خود تبعیدی را بازی می کند. در یک کلاه گاوچرانی که در یک عمارت بزرگ در خانه خود در هامبورگ زندگی می کند، در راکت جعل آثار هنری شرکت می کند. نیکلاس ری در نقش دروات نقاش ظاهراً مرده ای نقش می بندد، گاهی اوقات یک وصله چشم می پوشد، بدبینانه آثار جدیدی را برای فروش ریپلی در خانه حراج می اندازد.

این جایی است که ریپلی با جاناتان زیمرمن (برونو گانز در برونو گانز) ملاقات می کند. نقش برجسته‌اش در صفحه بزرگ)، یک قاب‌ساز نقاش و ترمیم‌کننده آثار هنری، که به بیماری خونی نادر مبتلا شده است، ممکن است هر روز زودتر گل‌های مروارید را بالا ببرد یا نکند، جاناتان بدون تشریفات ریپلی را کنار می‌کشد: «از تو شنیده‌ام. (الف، کمی باعث انتقام دومی (معمولاً ریپلی!) می شود، با انتشار شایعاتی در مورد وضعیت خونی اولی که کشنده است، و زمانی که یک گانگستر فرانسوی رائول مینوت (بلین) به نامزدی با نامزدی به عنوان قاتل نیاز دارد، به جاناتان توصیه می کند.

با رد پیشنهاد مینوت در ابتدا، جاناتان ساده لوحانه موافقت می کند که یک معاینه پزشکی دیگر در بیمارستانی در پاریس که توسط مینوت سازماندهی شده بود انجام دهد، بدون هیچ شکی، هیچ کس باور نمی کند که نتیجه بدبینانه آن توسط مینوت انجام نشده باشد، بلکه جاناتان آن را بررسی کرده است. خودش، وسوسه شده به گوش با پولی سریع برای همسرش ماریان (کروزر) و پسرشان دانیل (ددکه) وقتی که او از بین برود، اولین سورتی پرواز خود را (به راحتی) در داخل ایستگاه متروی پاریس (هرچند بد دست و پا چلفتی) انجام می دهد و سپس به هامبورگ باز می گردد.

با این حال، یک فراماسونری غیرمحتمل بین بورگون های ریپلی و جاناتان، علیرغم نارضایتی ظاهری آنها، وندرس با مصنوعات مختلف برای هموار کردن انتقال، اشیایی مانند فویل طلایی، زئوتروپ، استریوپتیکون، ژیروسکوپ، پولاروید و غیره دست و پا می زند. آغشته به روایت کم‌معنای بی‌معنای وحشی و مالیخولیا، که در وجود منزوی ریپلی نقش بزرگی دارد، مثلاً. مونولوگ او "هیچ چیزی برای ترس وجود ندارد جز خود ترس" نه یک بار بلکه دو بار ظاهر می شود، با انتخاب های رنگی مبهم در شکوفه کامل (قرمز، آبی، خاکستری سربی و سبز نشانگرهای اولیه برای منظره خلق و خوی هستند). پیوند آنها به شریک جنایت تبدیل می شود وقتی که جاناتان در قطاری از مونیخ به هامبورگ تقریباً مأموریت دوم را در قطاری از مونیخ به هامبورگ ناکام می کند، اگر به خاطر کمک ناگهانی ریپلی نباشد، و اعتراف ریپلی به عنوان شایعه ساز، ظاهراً احساسات بد جاناتان را تحریک نمی کند، فقط به این منجر می شود. یک خیانت نهایی پس از از بین بردن مهاجمان مشترک خود، که با نتیجه ای طعنه آمیز متوقف می شود، زمانی که مرگ و میر ناگهان به او اشاره می کند.

وندرس که کمتر یک ژانر عمل می کند تا یک سبک آرک، در درام آزاردهنده با تعهدی شبیه به ادوارد هاپر به محیط و محیط اطرافش پر پیچ و خم می شود، و به طرز شگفت انگیزی با بحران وجودی تام ریپلی مطابقت دارد که به طور مبهم توسط آن دامن زده شده است. بویی از انگیزه هوموروتیک و بی تدبیری هیجان انگیز جاناتان. برونو گانز متفکر به طرز فصیحی به خلق و خوی فریبنده ای خیانت می کند که زیر ظاهر پیاده جاناتان مدفون است و در چشم این بیننده به طرز عاطفی غیرقابل پیش بینی و دلسوز است. دنیس هاپر زمان کمتری در صفحه نمایش دارد، اما تجربه چشم نوازی است (به شرطی که بتوانیم کلاه گیس ناخوشایند او را در صحنه های ماموریت دوم نادیده بگیریم) او را نه در حالت تهدیدآمیز علامت تجاری خود، بلکه چیزی را ثبت کنیم. خودنمایی بیشتر لیزا کروزر، که نقش کلیشه‌ای مشکوک همسری مانع از آن می‌شود، باید در برابر همه‌ی شانس‌ها چهره‌ای قوی داشته باشد، با این حال، تقویت ذهنیت زنانه نقطه قوت وندرس نیست.

لولاپالوزای یک سینماست، با بسیاری از نویسنده‌ها با اجرای یک کنسرت بازیگری (نیکلاس ری، ساموئل فولر، دانیل اشمید، ژان یوستاش، ناگفته نماند بازیگر/کارگردان با خط تیره هاپر و بلین)، دوست آمریکایی گواهی بر این است که هیئت علمی وندرس در آستانه بلوغ کامل است، نه یک تریلر جنایی معمولی، اما صحنه‌ای نوستالژیک که ذات خود را با چاشنی‌های عجیب و غریب بازگو می‌کند.

دانلود فیلم The American Friend 1977 (دوست آمریکایی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

به احتمال زیاد به مردی فکر می کنید که به سادگی نیاز به وجود عالی دارد، شکست دادن آن جامعه شناس فریبنده، تام ریپلی، سخت است. روح تنها اندام حداقلی در سیستم های زندگی ذهنی ریپلی است. او در چیزهایی که پول نقد می تواند خریداری کند، مشارکت می کند. فقط بین ریپلی و چیزهایی که او نیاز دارد قرار نگیرید یا احساس احترام او را اشتباه قضاوت نکنید. اشتیاق او برای سرگرم کردن ناسازگاری می تواند زندگی شما را متوقف کند، یا آن را نامطلوب کند، یا هر دو را.

Der Amerikanische Freund (همنشین آمریکایی)، فیلمی آلمانی از ویم وندرس با توجه به بازی ریپلی پاتریشیا هایسمیت، دو یا سه لذت غیرمنتظره از خودمان به ما می دهد. برای شروع، اگر از لکه دار کردن یک مرد شایسته با تبدیل کردن او به یک قاتل حرفه ای لذت می برید، شکست داستان دشوار است. ثانیاً، ما آماده ایم که این داستان معادل فیلم را که توسط دو رئیس جذاب حمل می شود، مقایسه کنیم و متوجه تضادها در رویکرد و سبک شویم. این نسخه توسط وندرس در سال 1977 ساخته شد و دنیس کانتینر را به عنوان ریپلی برجسته کرد. بازی ریپلی با هماهنگی لیلیانا کاوانی در سال 2002 پخش شد و جان مالکوویچ را به عنوان ریپلی برجسته کرد. این دو فیلم شایستگی دارند. هر دو، به طرز غم انگیز، تقریباً ناگهانی غرق شدند. به نظر می‌رسد که بسیاری از افراد ترجیحی برای ناهماهنگی یا آلوده کردن افراد صادق ندارند.

جاناتان زیمرمن (برونو گانز) مردی است که با نشاط، آهنگساز تصویر است. او به طور لحظه ای با تام ریپلی در نزدیکی خانه ملاقات می کند اما با او دست نمی دهد. شهرت ریپلی قبل از او رفته است. جاناتان یک عفونت خونی جدی دارد و پس از آن متوجه می شود مدت کوتاهی از او باقی مانده است. او دیوانه وار نیاز دارد تا اطمینان حاصل کند که فرزند مهم و جوانش، که هر دوی آنها را عمیقاً دوست دارد، در هنگام مرگ با او سازگار شوند. (دوگری اسکات در بازی ریپلی نقش شخص مشابهی را بازی می کند که نامش را جاناتان تروانی تغییر داده است.) سپس، در آن مرحله، زیمرمن پیشنهادی برای پول نقد زیادی دریافت می کند. او باید به سادگی یک یا دو مشکل ساز را بکشد. به نوعی، تام ریپلی درگیر است،

و همه چیز بد پیش می رود. وحشتناک ترین چیز این است که جاناتان و تام نوعی همراهی را ایجاد می کنند که اگر قهرمانی مانند جاناتان هستید، باید از نظر اخلاقی منفور باشد. برای همه ما قهرمانان در جمع، در هر صورت، شرایط به قدری تنظیم شده است که همه آنچه در ادامه می آید فریبنده، ناخوشایند و به طرز ناخوشایندی راضی کننده است. به پایان های شاد وابسته نباش.

هر دو نوع کتاب های اسمیت قطعا ارزش دیدن دارند. من به دو دلیل به بازی Ripley برتری می دهم. به نظر من وندرس بیش از حد هدفمند و معتبر به سمت داستان حرکت می کند. کاوانی ما را با مهارت بیشتری در حرکت می کند و سرعت خود را حفظ می کند. از آنجایی که این دو رئیس فیلمنامه های خود را می ساختند، من فکر می کنم کاوانی اساساً یک فیلم خلق شده برتر ساخته است. بخشی از این برداشت به خاطر سرگرم کننده ای است که نقش ریپلی را بازی می کند. سبک ریپلی، سرگرمی‌های او، فقدان کد اخلاقی او کانونی است، و جان مالکوویچ در این نوع روش‌شناسی جالب از دنیس کانتینر بهتر است. علاوه بر این، من اعتراف می کنم، من هرگز واقعاً از بازی هاپر یا صدای او لذت نبرده ام. برونو گانز و داگری اسکات درجه یک هستند. گانز یکی از تحسین شده ترین هنرمندان آلمانی بوده و هست. تقریباً 26 سال پس از The American Companion، گانز در نقش آدولف هیتلر در شکست (Der Untergang) ظاهر شد. این یک اعدام هیپنوتیزم کننده بود. یکی از بهترین کارهای اسکات تام جریکو در فیلم The American Friend راز بود.

این تجارت همبستگی به وظیفه سعادتمندانه، تماشای دو فیلم، قدردانی از آنها، و توجه به تمایزات، به ویژه در تصویرهای تام ریپلی، خلاصه می شود. در حالی که بازی ریپلی مطمئناً فیلم جان مالکوویچ است، The American Companion در آستانه تبدیل شدن به فیلم برونو گانز قرار دارد. شما در این یا آن فیلم ناامید نخواهید شد. شما فقط به احتمال زیاد قدر یکی را بیشتر از دیگری خواهید دانست.

وندرز به همین ترتیب چند جوک درونی را پنهان می کند، چیزی که برای اهداف من تقریباً همان بلندپروازی است. این احتمال که عده کمی حیله گر در هیجان دانستن چیزی که برای اکثر آنها قابل دسترس نیست شریک شوند، در دوران نوجوانی است. از جمله شادی‌های خودی‌ها این است که وندرس در بخش‌های کوچکی نقشی به‌عنوان سران مختلف به عنوان هولم‌ها ایفا می‌کند. شما می توانید از دیدن نیکلاس بیم و ساموئل فولر که به سختی آویزان هستند، قدردانی کنید.