دانلود فیلم Zidane: A 21st Century Portrait 2006

مسابقه فوتبال بین تیمهای رئال مادرید و ویارئال در آپریل سال 2005 از دیدگاه ستاره دنیای فوتبال "زین الدین زیدان" روایت می شود...

بازی فوتبال رئال مادرید و ویارئال، 23 آوریل 2005، از دیدگاه زین الدین زیدان، فوق ستاره فوتبال.

دانلود فیلم Zidane: A 21st Century Portrait 2006 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

به دنبال یک تأثیر آشکار که مستند متمرکز هلموت کوستارد در مورد جورج بست بازی در برابر کاونتری در سال 1971 است ، داگلاس گوردون کارگردان و فیلیپ پارنو یک مشاهده تصویری دیدنی از یکی از بزرگترین بازیکنان جهان در پایان کار درخشان انجام داده اند. به همین دلیل ، این یک پروژه عالی برای جلب مخاطبان باهوشی است که فوتبال را از نزدیک دنبال می کنند و با آزادی آن اندکی بعد از جام جهانی 2006 ، زمانی که زین الدین زیدان به دلیل رفتار خشونت آمیز بسیار اخراج شد ، خود فروخته شد. استفاده از 17 دوربین که فقط روی زیدان از طریق یک مسابقه بین رئال مادرید و ویارئال ، 23 آوریل 2005 و اهداف عالی داریوش کندجی و آموزش هر اپراتور دوربین متمرکز بودند ، به این معنی بود که "زیدان" همیشه به نظر می رسد کاملاً غیرقابل مقاومت باشد. از آغاز این مستند تصویری ، احساس فرانسوی ها تحقق می یابد و احساس دنجی با کیفیت پخش تصویر و صدا ، مخاطب را به سمت یک احساس کاذب امنیتی سوق می دهد. وقتی تصویر خیره کننده با کیفیت عالی با صدای تاول زده روی صفحه می ترکد ، مخاطبان به دنیای باشکوه زیدان پرتاب می شوند. نگرانی از اینکه فیلم طولانی و بی حادثه است زیرا یک بازیکن را از نزدیک روی صفحه دنبال می کند ، ممکن است برای کسانی که واقعاً از فوتبال یا خود بازیکن قدردانی نمی کنند ، مسئله ساز شود. اما حضور زیدان بلافاصله احساس می شود و دسیسه اینکه او کیست و چه چیزی در سر او می گذرد یک عنصر قوی است. همانطور که او بدون زحمت به زمین بازی قدم می زند ، نیمه اول تلاش او برای بازی حداقل به نظر می رسد و می بینید که به هر دلیلی ، زیدان خیلی از بقیه عقب است. گفتن کلمات کوچک (فراخواندن توپ فقط در چند نوبت) و چهره بی بیان ، تمرکز شدید و شخصی او را نشان می دهد. در کنار جنبه بصری فیلم ، صدا ضروری است. طراحی صدا بسیار خارق العاده است ، زیرا هر نفس زیدان به نظر می رسد مثل خود شما است ، هر تیغه چمن زیر پاهای او شنیده می شود ، جمعیت ناشنوا هستند و سپس بی صدا می شوند تا روی زیدان تمرکز کنند. هنگامی که موسیقی Mogwai به سختی لگد می زند ، لرزش در ستون فقرات ایجاد می کند. این امتیاز به طرز عجیبی به زیدان اهمیت و قدرت بیشتری روی صفحه می دهد ، اما گاهی اوقات می تواند اتفاقی را برای رخ دادن بیان کند (و اگر این اتفاق نیفتد ، ناامیدی احساس می شود). ویرایش دوباره عالی است ، هر ضربه توپ و تکل کاملاً به هم می پیوندد مانند دویدن زیدان ، هر قدم به شکلی بی نقص به دیگری منتهی می شود و از دور نزدیک گروه را روی مچ دست خود دید دیگری نشان می دهد ، زیدان پاهایش را می کشد کف و عرق کاملاً مشخص روی ابروش. آنقدر متفاوت از مستند است که می توان به عنوان یک قطعه تصویری آوانگارد به آن نگاه کرد ، اما موضوع برای بازیکن بسیار شخصی و پر از تحسین به نظر می رسد که به طرز اغوا کننده ای مخاطب را به خود جلب می کند. وقتی زیرنویس ها از Zidanes می آیند ، حرف های خودشان درباره بودن یک پسر بچه و شنیدن تفسیرهای خودش در ذهنش و لحظه ای جادویی که او پیش بینی کرد که نمره خواهد گرفت ، جذابیت شما را نسبت به یک هنرمند با استعداد شگفت آور بیشتر درک می کنید و این شخص خاصی است که در مورد او تجزیه و تحلیل زیادی دارد. دستگاه های باهوش فیلم را خراب می کنند تا از همان فیلم های تکرار شده زیدان در اطراف زمین جلوگیری کنند. در نیمه وقت یک داستان فرعی در مورد مستندات زیدان در این مسابقه وجود دارد و اینکه بسیاری از اتفاقات دیگر در آن روز در سراسر جهان ، در طبیعت ، جامعه ، سیاست ، جنگ و غیره رخ داده است. پیام در اینجا به مخاطب و تصمیم او برای تماشای فیلم مربوط می شود ، "23 آوریل ، یک روز عادی ، آیا رویدادها به خاطر سپرده می شوند یا فراموش می شوند؟" به همین دلیل است که فیلم ساخته می شود؟ برای اینکه رویدادها را به خاطر بسپارید و درباره آنها صحبت کنید؟ در پایان مشخص نیست و نکته آنها در واقع با هیچ دلیل قانع کننده ای بیان نشده است. سایر وسایل مورد استفاده شامل تغییر قالب در بازپخش های بازی شامل زیدان و دخالت او در اهداف بارها و بارها برای پخش تلویزیون است. از نظر زیدان هر از چند گاهی به آسمان نگاه می کند و همچنین تغییر دیگری در قالب فیلم که از راهروهای استادیوم عبور می کند انگار یک طرفدار برای صندلی وراث است که به زیبایی نمایش محیط. در پایان ، اگر فیلم به اوج واقعی برسد (بعد از واکنش بی بیان زیدانس به پایین رفتن 1-0 در بازی). گویی لامپ در سر او روشن شده است ، زیدان ناگهان شروع به کنترل بازی می کند ، یک لمس ماهرانه اینجا و آنجا و یک مهارت ماهرانه از سمت چپ برای عبور از توپ به درون جعبه ، گل تساوی تیم های خود را ایجاد می کند و این همان اولین بار که لبخندش را می بینیم کاملاً واضح است که میزان احترام اطرافیان نسبت به او قابل مشاهده است ، اما به نظر می رسد او از هر بازیکنی بسیار دور است (اشتراک یک لحظه با روبرتو کارلوس با شوخی تنها تعامل واقعی اوست). همانطور که موسیقی اوج می گیرد و زیدان تقریباً مدام با توپ در حال دویدن است ، خیلی بیشتر از قبل ، شما تعجب می کنید چه اتفاقی می افتد بعد از اینکه او دوباره درگیر اعتصاب برنده رئال مادرید باشد. با این حال ، (و فیلم نمی توانست "رویدادی" بهتر برای مشاهده شخصیتی مانند این شخصیت را انتخاب کند) در پایان و به روشی گیج کننده ، زیدان درگیر یک نیم تنه بالای زمین می شود و بازویی به یکی از بازیکنان حریف. چرا؟ سرانجام این یک کنایه غم انگیز است که علی رغم تمرکز شدید و بازی مثال زدنی که منجر به این کار شده است ، به دلیل کاری غیرقابل کنترل از کار برکنار می شود و مخاطب را با س leavesالاتی روبرو می کند که فیلم با هوشمندی در مورد این فوتبالیست سالخورده کشف می کند.

دانلود فیلم Zidane: A 21st Century Portrait 2006 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در حالی که روی کاغذ بود ، ایده پشت زیدان: یک پرتره قرن بیست و یکم ممکن است از دیوار صدا کند. فیلم "در آنجا" یا کاملاً جذاب ، در واقع کمی جنون است. من خیلی راحت از اصطلاح "فیلم" استفاده می کنم ، زیدان: یک پرتره قرن 21st بیشتر "قطعه" است ، آزمایشی که توسط فیلیپ پارنو و فرانسوی و داگلاس گوردون اسکاتلندی که از ورزشگاه برنابئو مادرید ، خانه رئال مادرید و به زین الدین زیدان ، فوتبالیست تبار الجزایری ، فرانسوی متولد نود دقیقه - طول یک مسابقه فوتبال استاندارد لیگ. Zidane: A 21st Century Portrait در حدود سه منظر ساخته شده است ، هر كدام زمانی برطرف می شود كه سردبیران به طور واضح تصور كنند كه شما یكی از آنها را به اندازه كافی داشته اید. یک دیدگاه ، دوربین استاندارد باتلاق است که از طریق تلویزیون بر روی دروازه نصب شده است. دیگری یک دوربین سطح زمین است که روی زیدان با فرمت نزدیک به سوم متمرکز می شود و حالت سوم از منظر شخص سوم است و مسابقه را از طریق مانیتور تلویزیون مشاهده می کند ، پیکسل های "n" همه.

آیا شما تابعی را به یاد می آورید یا حتی در مورد آن شنیده اید؟ این یک حیله است که BskyB برای پخش Sky Sports خود استفاده می شود یا شاید هم هنوز هم باشد که بیننده را قادر می سازد به کانال خاصی تغییر کند و یک پخش کننده مشخص را برای مدتی که مدیران انتخاب می کنند تا یک دوربین خاص روی او باقی بماند ، تماشا کند. برای بسیاری از افراد ، این هیچ چیز جدید و خصوصاً جالبی نخواهد بود. به صراحت بگویم ، آزمایش در اینجا کار نمی کند. عنوان این قطعه Zidane: A 21st Centre Portrait با کلمه "پرتره" است. سازندگان در تلاشند نوعی اثر هنری ، نوعی نقاشی یا مجسمه سازی از یک شخص (زیدان) خلق کنند که به وضوح تحسین می کنند و احساس می کنند باید به روشی هنری دستگیر شود. این از طریق سینما کار نمی کند و این شواهدی است که اثبات نمی کند.

وقتی به یک گالری می روید ، چیزی مانند بازی کوبریک 2001: ادیسه فضایی ندارید ، روی بی صدا ، روی صفحه ای در گوشه ای برای مشاهده افراد تا زمانی که آرزو می کنند در میان همه کارهای هنری دیگر ، پس چرا اشیا that متعلق به یک گالری را با چیزهایی که متعلق به صفحه سینما هستند آلوده کنید؟ اصولاً ، آنچه اشتباه است این است که این دو کارگردان می توانند کدام مسابقه یا عملکرد را از زیدان انتخاب کنند و انتخاب کنند که واقعاً می خواهند به ما تحویل دهند. اگر زیدان در این مسابقه بعد از پنجاه دقیقه تعویض می شد یا بعد از ده دقیقه به شدت مجروح شده بود و او را به زمین می آورد ، ما هرگز این مسابقه / عملکرد / نتیجه خاص آزمایش را ندیده بودیم و آنها مجبور بودند دوباره برخی را امتحان کنند زمان دیگر. بنابراین ، بسیاری از ایده های "عمیق تر فکر کردن" نمایش داده شده در فیلم Zidane: A 21st Century Portrait را کمی احمقانه جلوه می دهد زیرا "این روز" می توانست هر روز باشد. این مسئله مشکلی ایجاد می کند و نقصی در آزمایش را آشکار می کند ، موضوع کار هنری آزاداندیشی است و از هنرمند بی خبر است بنابراین هر زمان که هنرمند تلاش می کند تا موضوع را "تصرف کند" ، نتیجه متفاوتی حاصل می شود تلاش.

به عبارت ساده تر ، وقتی مونه نقاشی "نیلوفرهای آبی" یا داوینچی زن خندان را که "مونالیزا" است اسیر کرد ، آنها دارای یک موضوع یا شکل فیزیکی بودند که یا تنظیم شده بود سنگ بود و همیشه می خواست دقیقاً به همان شکلی که هست به نظر برسد ، فقط به یک هنرمند نیاز داشت که سبک خودش را روی آن قرار دهد ، یا اینکه آنها می توانستند سوژه ای زنده را هدایت کنند و سوژه را موقعیت بندی کنند و همچنین احساسات خاصی را از آنها به شیوه آنها خواستند. با فوتبالیست ها ، این تئوری شکست می خورد. شما هرگز نمی توانید یک نماینده واقعی از یک فوتبالیست بگیرید زیرا آنها همیشه در مسابقات مختلف عملکرد متفاوتی دارند. یک مثال ممکن است جنس لمان ، دروازه بان آلمانی باشد.

برای "گرفتن" لمان می توان از دو مسابقه استفاده کرد: فینال لیگ قهرمانان 2006 که در آن لمان بازی را قبل از مرتکب خطا شروع می کند و در نتیجه بعد از 18 سال اخراج می شود دقایقی پس از جنجال زیاد سپس مسابقه آلمان - سان مارینو وجود دارد که در آن دروازه ایستاد و 90 دقیقه خیلی کم کار کرد در حالی که تیمش در انتهای دیگر سیزده از یک حریف بدشانس را شکست داد. اگر مشغول ساختن Lehmann: A 21st Century Portrait هستید ، کدام یک را برای "گرفتن" بازیکن انتخاب می کنید؟ آیا حتی مهم است؟ ما برای نمایش "کیفیت" برخی از بازیکنان به این روش به هنرمندان بعد از وارهول (نه فیلمسازان) نیازی نداریم زیرا این تمرین بی فایده است و هرگز تصویری "واقعی" ثبت نخواهد کرد.

برای همه صحبت از طریق برخی از زیرنویس ها در این بخش در مورد تفکر خارج از مرزها و "تصویر بزرگتر" ، واقعاً بسیار کم وجود دارد. وقتی کارگردان ها تصور می کنند که ما از برخی عکس ها یا سوژه ها کمی خسته شده ایم ، با قرار گرفتن در منطقه پایین ، نورافکن های کورکورانه را کاهش می دهند و در یک لحظه ، دوربین برای گرفتن عکس برخی از پله ها را به یک طبقه بالاتر می برد. مسابقه از یک سطح دیگر. اما این برش ها ، حواس پرتی ها از حیله ای است که خود زیدان است ، و در تمام جلال خود به عنوان یک هنرمند فرض شده خودش اسیر شده است. علاوه بر این ، کارگردانان بازی نهایی را به مسابقه ای که احتمالاً هوس کرده اند ، می رسانند. اما همه چیز کجا می رود؟ آیا می توانید «بکام: یک پرتره قرن بیست و یکم» را بسازید؟ (که در واقع در این مسابقه بازی می کرد) یا 'رونالدو: یک پرتره قرن 21st'؟ یا شاید بتوانید آن را با هم مخلوط کنید و برای یک مسابقه به دنبال یک داور باشید. همه چیز به کجا ختم می شود و چه مدت طول می کشد تا همه بفهمند که این یک تمرین جرات واقعی است؟ اصلاً طولانی نیست.